 |
| Ν. Εγγονόπουλος |
Τι να λέει στην ακρογιαλιά το κύμα
όπως δίνει κι όπως παίρνει
χάδια και φιλιά της άμμου ερωτικά,
του καλοκαιριού το κύμα τι να λέει
τι να κλαίει μόνο του στην άμμο μυστικά,
πεταμένο καλοκαίρι
μακρυσμένη παραλία,
όλη κι όλη λίγη άμμος μαζεμένη,
ξεχασμένη καλοκαιρινή ζωή μας
κάτω απ' τις μικρές μας στέγες
στην αλλόκοτη γκρίζα ζωή μας
βάρκα σπασμένη, χαμένα κουπιά,
τι να λέει ένα κρίμα κι άλλο κρίμα
πώς να μας νανουρίσει με θαλασσινή μιλιά.
γιώργος παναγιωτίδης
δημοσιευμένο στο e-poema (ηλεκτρονικό τεύχος 18)
What might it say
What might
the wave be saying to the beach
as it gives
and as it takes
amorous strokes
and kisses from the sand?
What might
summer’s wave be saying?
Why is it
crying alone in secret on the sand?
Thrown
summer
remote
seashore,
just some
sand put by,
ours, a
forgotten summer life
under our
small roofs
in our weird
grey life
smashed
boat, lost oars.
What are one
pity and another pity saying?
How can they
lull us to sleep with a sea voice?
Yórgos Panayotídis
translated by Yannis Goumas
επιστροφή
